Kada je Antoni Gaudi završio školovanje, jedan od njegovih profesora je rekao: “Ko zna jesmo li ovu diplomu dali luđaku ili geniju. Samo će vrijeme pokazati”.
Vrijeme je pokazalo da je veći od Barselone i da se takav talenat jednom rađa, piše CdM.
Zbog nedostatka novca počinje uporedo da radi kao tehnički crtači dizajner namještaja. Upravo će to promijeniti njegov život i vinuti ga u nebesa. Jedna od vitrina koju je dizajnirao biva primijećena na izložbi u Parizu 1878. godine od strane Eusebi Güella, poznatog poslodavca tekstilne industrije, koji od tog trenutka postaje njegov stalni klijent i mecena i koji mu omogućava da ostvari sve svoje najekstravagantnije ideje. Jedno od Gaudijevih djela po njemu dobija naziv, Park Güell, prvobitno dio komercijalne neuspješne stambene zone, a malo nakon toga gradski vrt.
Neponovljivi buntovnik iz Katalonije rođen je u malom gradiću Reus. Svoj život, djelo i duh je ostavio Barseloni. Odbijao je da govori španski, vječno odan Kataloncima. Isto tako poznato je da je Kataloniju rijetko napuštao. Spoj morskih talasa, životinjskih elemenata, mitskih bića, religije i slučajnih prolaznika koje je koristio kao modele znao je da poveže na čaroban način. Prava linija je bila nešto vještačko, potpuno van sklada sa prirodom, koja se ne može vidjeti ni u jednom njegovom radu. Nepravilni oblici, mozaici od polomljenih keramičkih pločica dominiraju na skoro svim njegovim zdanjima.
Gaudi je projektovao jedno od najposjećenijih i najfotogeničnijih mjesta u Barseloni – Kuću Batljo (Casa Batllo).
Kuća Batljo u centru Barselone je remek-djelo oblika, boje i igre svjetlosti čuvenog španskog arhitekte Antonija Gaudija, jednog od najvećih predstavnika art nuevo stila u arhitekturi. Među stanovnicima Barselone poznatija je kao Casa dels Ossos, što na španskom jeziku znači Kuća od kostiju, jer njena spoljašnja struktura podsjeća na strukturu koštanog skeleta. Na njenoj fasadi poigravaju šarene površine, čim sunce izađe i stvara se atmosfera festivala, pa se često zove i Kuća maski, Kuća Zijevajućih ili Kuća Zmaja.
Godine 1877. počela je izgradnja kuće trgovca tekstilom Josepa Batlloa, a prvi arhitekta je bio jedan od učitelja Antonija Gaudija, Emili Sala Cortes. Ova kuća nije imala izuzetne odlike, građena je u okviru tradicionalnog eklekticizma. 1903. godine njen vlasnik Josep Batllo angažuje Gaudija da potpuno redizajnira kuću. Ali, Gaudi odlučuje da je samo renovira, i u njenom uređenju ruši ustaljene arhitektonske manire. Drugi dio izgradnje kuće traje od 1904. do 1906. godine, a nakon završetka Gaudi ju je nekoliko puta renovirao.
Arhitekturom Kuće Batljo dominiraju nepravilni oblici. Zidovi su zaobljeni, slobodno formirani, šareni, a nivo poda i krova definišu sferni i asimetrični talasasti oblici. Zaobljen krov podsieća na leđa zmaja sa šiljatim repom, jedan od tipičnih simbola Gaudijeve arhitekture. Smatra se da Gaudi izvodi simboličnu predstavu zmaja koga ubija Sveti Georgije, koji je svetac i zaštitnik Katalonije. Fasada može da simboliše i karneval, krov je kapa harlekina, šareni mozaici od pločica liče na konfete, a oblik ograda balkona na karnevalske maske.
Veliki dio fasade Kuće Batljo od klesanog kamena je prekriven zamršenim mozaicima od polomljenih glaziranih keramičkih pločica i komadima stakla raznih boja i nepravilnih oblika. Konstruktivni elementi nalik na kosti uokviruju i oblikuju prozorske otvore. Prozori su istaknuti dekorativnim livenim gvozdenim ogradama. Prizemlje kuće ima neobično urezane gotske ukrase na ovalnim prozorima, kao i graciozno izvajan kameni rad.
Izgled Kuće Batljo je organski, kao na slici, ili snu. Antonio Gaudi je koristio boje mora u enterijeru i eksterijeru, kao i jedinstvene forme na nivou krova kuće.
Kuća Batljo je do sredine pedesetih godina 20. vijeka bila u vlasništvu porodice Batljo. Od 2002. godine pretvorena je u muzej Antonija Gaudija, a od 2005. godine se nalazi na UNESCO-ovoj listi zaštićenih znamenitosti.
